Wednesday, May 30, 2012
120 سال زنده باشی
آیا می دانستید که گاهی به هم می رسیم و می گوییم ۱۲۰ سال زنده باشی یعنی چه و از کجا آمده؟ برای چه نمی گوییم ۱۵۰ یا ۱۰۰ سال یا…
در ایران قدیم، سال کبیسه را به این صورت محاسبه می کردند که به جای این که هر ۴ سال یک روز اضافه کنند و آن سال را سال کبیسه بنامند، هر ۱۲۰ سال یک ماه را جشن می گرفتند، (چون به ازای هر چهار سال یک روز و برای سی روز می شود صد و بیست سال) و در کل ایران این جشن برپا بود و برای این که بعضی ها ممکن بود یک بار این جشن را ببینند و عمرشان کفاف نمی داد تا این جشن ها را دوباره ببینند (و بعضی ها هم این جشن را نمی دیدند) به همین دلیل دیدن این جشن را به عنوان بزرگترین آرزو برای یکدیگر خواستار بودند و هر کسی برای طرف مقابل آرزو می کرد تا آن قدر زنده باشی که این جشن باشکوه را ببینی و این به صورت یک تعارف و سنتی بی نهایت زیبا درآمد که وقتی به هم می رسیدند بگویند ۱۲۰ سال زنده باشی.
Labels: Other